Specjalistyczna Praktyka Lekarska Aleksandra Polok-Niewiadomska

AMSA​ :
Inhalator pneumatyczny AMSA to unikalny sprzęt przeznaczony do leczenia chorób ucha środkowego, trąbki Eustachiusza, zatok przynosowych a w szczególności upośledzonej drożności trąbki słuchowej.
Inhalator pneumatyczny AMSA ma możliwość wytwarzania wibroaerozolu, czyli aerozolu wzbogaconego o dodatkową energię pochodzącą z nałożenia nań fali akustycznej i podawania go pod krótkotrwałym nadciśnieniem. Dzięki temu nadciśnieniu aerozol penetruje do ucha środkowego poprzez trąbkę słuchową Eustachiusza i do zatok nawet poprzez otwory o upośledzonej drożności. W inhalatorze AMSA nadciśnienie regulowane jest automatycznie poprzez przełykanie. Czynność przełykania powoduje otwarcie ujścia trąbki słuchowej z jednoczesnym zamknięciem jamy nosowej poprzez uniesienie podniebienia miękkiego. Przez odpowiednią końcówkę nosową inhalatora nadciśnienie wtłacza wibroaerozol do trąbki słuchowej i ucha środkowego. Powtarzanie tego procesu powoduje naturalną fizjoterapię trąbki.
Badania dowodzą, że penetracja wibroaerozolu z nadciśnieniem jest 100 razy lepsza niż aerozolu wytwarzanymi zwykłymi metodami.
Zastosowanie:
   •    Leczenie chorób ucha środkowego, trąbki Eustachiusza, zatok przynosowych a w szczególności upośledzonej drożności trąbki słuchowej
   •    Do użytkowania w szpitalu, sanatorium, klinice i w domu




 

POLISOMNOGRAFIA :
najdokładniejsze badaniem pozwalające na rozpoznanie zaburzeń oddychania podczas snu.

 

Wykonuje się ją w szpitalu lub w laboratorium badań snu; wymaga jednodniowej hospitalizacji. Badany musi spać całą noc podłączony do aparatury. Czujniki rejestrują między innymi fale mózgowe (elektroencefalogram, czyli EEG), ruchy gałek ocznych (elektrookulogram) oraz napięcie mięśni. Parametry te pozwalają na obiektywne stwierdzenie, czy badany śpi i w której fazie snu się znajduje, a także na wykrycie typowych dla zespołu bezdechu sennego tzw. mikroprzebudzeń, czyli trwających od kilku do kilkunastu sekund przebudzeń, z których chory nie zdaje sobie sprawy. Ponadto czujniki rejestrują ruchy oddechowe klatki piersiowej i brzucha, przepływ powietrza przez usta i nos, występowanie oraz nasilenie chrapania, a także utlenowanie krwi (na podstawie oceny odsetka hemoglobiny związanej z tlenem) i EKG. Niedogodności związane z badaniem wynikają z tego, że badany musi spać podłączony do licznych czujników. Aparat jest zaprojektowany tak, by czujniki jak najmniej przeszkadzały choremu, ale np. wyjście do toalety w nocy wiąże się z koniecznością odłączenia aparatury. Wynik badania jest analizowany przez komputer i oceniany przez lekarza.

 

Poligrafia to uproszczona wersja polisomnografii. Badanie jest mniej dokładne niż polisomnografia, ponieważ nie obejmuje oceny EEG, elektrookulogramu i napięcia mięśni, zwykle jednak wystarcza do ustalenia właściwego rozpoznania. W niektórych przypadkach konieczne może być wykonanie pełnej polisomnografii. Badanie można przeprowadzić w szpitalu albo w domu chorego.

 

Badanie snu nie wymaga specjalnego przygotowania, jednak wieczorem przed badaniem nie powinno się pić alkoholu ani kawy, a także stosować środków nasennych i uspokajających (chyba że zostało to wcześniej ustalone z lekarzem). W przypadku przyjmowania leków działających na ośrodkowy układ nerwowy (np. psychotropowych, uspokajających, przeciwdepresyjnych) lub środków zmniejszających napięcie mięśni (stosowanych w leczeniu urazów i chorób kręgosłupa) należy poinformować o tym lekarza przed badaniem.